ฉันได้รับโทรศัพท์ตอนตี 4 ตามเวลาฟลอริดา
ทีน่า เด็กผู้หญิงที่ฉันไปด้วย ยื่นโทรศัพท์ให้ฉัน และเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งถามถึงตัวตนของฉัน ฉันบอกเธอไป และเธอก็บอกฉันว่าพ่อของฉันเสียชีวิตแล้ว และบอกฉันว่าศพของฉันอยู่ที่ไหน
สองสามวันต่อมา ฉันอยู่บนเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวที่บินกลับพิตต์สเบิร์ก รัฐเพนซิลเวเนีย เพื่อร่วมงานศพ ฉันไม่ได้อารมณ์จะพูดมากนัก และพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินก็จำได้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เธอจึงถามฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ฉันบอกเธอไป
เธอบอกว่า “เธอน่าสงสารจัง ฉันขอซื้อเครื่องดื่มได้ไหม ได้! เธอต้องดื่มไวน์สักแก้ว!”
เธอเป็นคนสูง ผมบลอนด์ และชื่อของเธอคือเกรซ ชอว์ เธอมีสำเนียงแปลกๆ และบอกฉันว่าเธอมาจากโปแลนด์ ฉันดื่มไวน์ไปแก้วหนึ่งแล้วอีกแก้วหนึ่ง และเมื่อเครื่องบินมาถึงพิตต์สเบิร์ก ฉันแทบจะลงจากเครื่องบินไม่ได้ ฉันขอบคุณเกรซสำหรับการต้อนรับของเธอ ก่อนลงจากเครื่องบิน เธอขีดเขียนบางอย่างลงบนกระดาษแล้วยื่นให้ฉัน
“นี่คือหมายเลขโทรศัพท์ของฉัน” เธอกล่าว “เมื่อคุณกลับมาถึงฟลอริดา โปรดโทรหาฉัน ฉันอาศัยอยู่ชานเมืองฟอร์ตลอเดอร์เดล”
เลกส์ น้องชายของฉันมารับฉันที่สนามบิน ฉันผ่านพิธีศพมาได้ เพื่อนๆ หลายคนมาแสดงความอาลัยเป็นครั้งสุดท้าย พวกเขาต่างพูดจาดีๆ เกี่ยวกับพ่อของฉันและไวน์ของเขา พวกเขาบอกว่าพ่อทำไวน์ที่ดีที่สุดที่พวกเขาเคยดื่มมา ฉันพักกับพี่ชายประมาณหนึ่งสัปดาห์ จากนั้นจึงเดินทางกลับฟลอริดา
ฉันโทรหาเกรซ เมื่อเธอรับสาย ฉันจึงบอกว่า “ฉันกลับมาแล้ว”
ฉันอาศัยอยู่ที่เกาะมาร์โค รัฐฟลอริดา ห่างจากเมืองเนเปิลส์เพียงไม่กี่ไมล์ ซึ่งฉันทำงานเป็นบรรณาธิการผู้ช่วยให้กับนิตยสาร LottoWorld ฉันใช้เวลาขับรถจากบ้านเคลื่อนที่ของฉันไปยังอพาร์ทเมนต์ของเกรซที่อยู่ชานฟอร์ตลอเดอร์เดลประมาณสองชั่วโมง
ในการออกเดทครั้งแรก ฉันพาเธอขึ้นเรือ Vegas Express ซึ่งเป็นเรือสำราญที่ให้บริการคาสิโน เกรซไม่ใช่คนชอบพนัน แต่เธอดูดีมากในชุดสีดำ และเธอยังให้กำลังใจฉันในขณะที่ฉันเล่นโป๊กเกอร์ เธอเป็นคนรักไวน์และเราดื่มไวน์กันเยอะมาก นอกจากนี้ เรายังเต้นรำตามจังหวะเพลงสามชิ้นที่เล่นให้ผู้โดยสารบนเรือฟังอีกด้วย
เธอเล่าให้ฉันฟังเกี่ยวกับชีวิตของเธอในโปแลนด์ เธอเกิดที่วอร์ซอและเรียนที่มหาวิทยาลัยเพื่อเป็นนักบินอวกาศ แต่เธอกลับไปทำงานให้กับสายการบินโปแลนด์แทน
“หลังจากทำงานมาสองสามปี รัฐบาลโปแลนด์ก็คัดเลือกให้ฉันเป็นสายลับ” เธอกล่าว
“พวกเขาจ่ายเงินให้ฉันดีมาก และฉันยังบินไปมอสโกด้วย ฉันได้พบกับนิกิตา ครุสชอฟ และได้พบกับผู้นำรัสเซียคนอื่นๆ ด้วย”
ประมาณหกเดือนหลังจากที่เธอกลายเป็นสายลับ บอริส หัวหน้าฝ่ายของเธอ มาหาเธอและบอกว่าเขาได้รับมอบหมายงานพิเศษ เขาต้องการให้เธอสอดส่องเพื่อนร่วมงานที่เป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินและนักบินของเธอ เพราะมีข่าวลือแพร่สะพัดว่าพวกเขาวางแผนจะหลบหนีไปอเมริกา
เกรซปฏิเสธการมอบหมายงาน
“พวกเขาเป็นเพื่อนของฉัน บอริส” เธอกล่าว “ฉันทำแบบนั้นไม่ได้ ฉันลาออกแล้ว”
บอริสเป็นคนประเภทปู่ เขาชอบเกรซจริงๆ และมองเธออย่างเศร้าๆ
“เกรซ คุณลาออกไม่ได้หรอก” เขากล่าว “สายลับไม่ลาออกหรอก ถ้าคุณลาออก เราต้องยิงคุณ”
แทนที่จะยิงเธอ เขากลับจัดการให้เกรซได้วีซ่าปลอมที่อนุญาตให้เธอย้ายไปอเมริกา ซึ่งเธอได้งานเป็นพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินกับสายการบินอเมริกันแอร์ไลน์
ฉันคบกับเกรซมานานกว่าหนึ่งปี เราเคยมีช่วงเวลาดีๆ ร่วมกัน และเธอก็สอนฉันเกี่ยวกับคุณประโยชน์ของไวน์ออร์แกนิก ครั้งหนึ่ง เราเคยไปเที่ยวเอเวอร์เกลดส์ และเธอพบจระเข้ยาว 12 ฟุตตัวหนึ่งกำลังอาบแดดอยู่ใกล้กับฐานที่มั่นของชาวอินเดียนเซมิโนลที่อยู่กลางหนองน้ำ เธอเข้าไปใกล้จระเข้ตัวนั้นและอยากจะลูบมัน แต่ถูกไกด์ชาวเซมิโนลห้ามไว้ ซึ่งเตือนเธอว่าจระเข้ตัวนั้นอาจจะโจมตีเธอ
เกรซยิ้มให้เขา “มันไม่กล้าโจมตีฉันหรอก” เธอกล่าว
“มันเป็นจระเข้” เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยกล่าวพร้อมหัวเราะ “ไม่ใช่สัตว์เลี้ยง!”
ในที่สุดสายการบินก็ย้ายเกรซจากฟอร์ตลอเดอร์เดลไปที่ซานฟรานซิสโก ฉันคิดที่จะขอเธอแต่งงานแต่ก็ไม่เคยขอแต่งงาน เธอเป็นอิสระเกินกว่าจะผูกมัดกับใคร ชายคนหนึ่ง คืนหนึ่งเธอเล่าให้ฉันฟังว่า:
“ทุกครั้งที่ฉันพบนักบินคนใหม่ เขาก็อยากแต่งงานกับฉัน ฉันหาเงินได้พอๆ กับเขาเลย ฉันติดแค่สามอย่างเท่านั้น คือ ช็อกโกแลตอิตาลี ไวน์ และเซ็กส์”
ฉันบอกเธอว่า “เราน่าจะเข้ากันได้ดีนะเกรซ ฉันชอบช็อกโกแลต”
เธอหัวเราะและกอดฉัน
